Σύμφωνα λοιπόν με την ανάρτηση της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ, επιθυμία του Μίκη Θεοδωράκη, είναι το σπίτι του, στην περιοχή της Ακρόπολης, μαζί με όλα τα υλικά υπάρχοντά του, να λειτουργήσει στο μέλλον ως μουσείο το οποίο θα διαχειρίζεται το κράτος.
Γράφει στην διαθήκη που συνέταξε τον Ιούνιο του 2017 συγκεκριμένα : «Όσον αφορά τα προσωπικά μου αντικείμενα που υπάρχουν στην οικία μου επί της οδού Επιφανούς 1, που ανήκουν σε μένα εφόσον έχουν αγοραστεί από εμένα ή έχουν δοθεί ως δώρο σε μένα και επομένως αυτά μπορώ να τα διαθέσω ορίζω λοιπόν να παραμείνουν στο σπίτι αυτό εφόσον μετατραπεί σε μουσείο, με ευθύνη των αρμόδιων υπηρεσιών του κράτους, και όχι των σημερινών ιδιοκτητών του. Διαφορετικά να παραδοθούν στην Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος Λίλιαν Βουδούρη».
Αναφέρεται και στον Νίκο Κουρή, που εμφανίζεται ως γιός του, χωρίς ωστόσο να αναγνωρίζει συγγενική σχέση. «Ο διαδικτυακός ραδιοφωνικός σταθμός Mikis Radio, ξεκίνησε εδώ και περίπου δύο χρόνια με πρωτοβουλία του Νίκου Κουρή (Θεοδωράκη) όπως υπογράφει, και θεωρώ ότι είναι ένα από τα μεγαλύτερα δώρα που μού έχουν γίνει, εκπέμποντας τη μουσική μου, από τα λαϊκά μου τραγούδια μέχρι τις όπερες να απαλλαγεί από την υποχρέωση καταβολής πνευματικών δικαιωμάτων ώστε να διευκολυνθεί έτσι η συνέχιση και ολοκλήρωση του έργου του». Παρακαλεί μάλιστα την οικογένεια να κάνουν ότι καλύτερο μπορούν για να τον βοηθήσουν σε αυτή του την προσπάθεια.
Επίσης ακόμη περισσότερες και πιο αναλυτικές πληροφορίες αναφέρει και στον ιστότοπο του, χθες το βράδυ το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ. Στην ανάρτηση αυτή αναφέρονται ότι εξής:
… αφήνει το 30% των εισπράξεων από το έργο του στην κόρη του Μαργαρίτα, την οποία, ωστόσο, δεσμεύει, τόσο για τα πνευματικά δικαιώματα, όσο και για το σπίτι στο Βραχάτι, να μην εκποιήσει ή πουλήσει, ή διαθέσει αλλού. Με τον τρόπο αυτό, εξασφαλίζει το εισόδημα της Μαργαρίτας έως το τέλος του βίου της και ταυτόχρονα κατοχυρώνει τα δικαιώματα των εγγονιών του στην περιουσία του, διασφαλίζοντας το οικονομικό τους μέλλον.
«Δεσμεύει» τόσο τη Μαργαρίτα, όσο και τα εγγόνια του για το σπίτι στο Βραχάτι Κορινθίας, τονίζοντας ότι η κόρη του Μαργαρίτα τον διαβεβαίωσε ότι «το σπίτι στο Βραχάτι δεν θα πωληθεί ή παραχωρηθεί σε τρίτο πρόσωπο και εκφράζει την επιθυμία, αν στο μέλλον προκύψει περίπτωση μεταβίβασης του ακινήτου, να ενεργοποιηθεί η απαλλοτρίωση, που διεκόπη από τον ίδιο, από τη Νομαρχία Κορινθίας, προκειμένου να γίνει Μουσείο».
Αναφερόμενος επίσης στην κόρη του Μαργαρίτα σημειώνει: «Στην αγαπημένη μου κόρη Μαργαρίτα – Ασπασία Θεοδωράκη υπενθυμίζω όσα ήδη επί δεκαετίες της παρείχα εν ζωή, σε χρήματα και ακίνητα, όπως (ενδεικτικά) για την κάλυψη του συνόλου των εξόδων των επαγγελματικών της πρωτοβουλιών και δραστηριοτήτων, για τη διαβίωση της ίδιας και της οικογένειάς της, τον εξοπλισμό και τη συντήρηση των σπιτιών και των γραφείων της, για την ανατροφή, την εκπαίδευση και την οικονομική ενίσχυση των αγαπημένων τεσσάρων εγγονών μου και υιών της, για την απόκτηση όλων των ακινήτων και λοιπών περιουσιακών στοιχείων, που κατά καιρούς περιήλθαν στο όνομά της είτε απ’ ευθείας από εμένα είτε με δικά μου εξ ολοκλήρου χρήματα, καθώς και το μεγάλο ποσοστό από τις απολαβές από την εκμετάλλευση του έργου μου, που εισέπραττε επί πολλά έτη και εξακολουθεί να εισπράττει όσο ζω. Όλες αυτές οι εν ζωή παροχές καταλογίζονται σύμφωνα με το νόμο στη νόμιμη μοίρα της».
Επίσης αναφέρει για την Μαργαρίτα ότι «με τη διαθήκη μου αυτή και υπό την αυτονόητη προϋπόθεση ότι δεν θα λαμβάνει καμία άλλη απολαβή από την περιουσία μου, είτε άμεσα είτε έμμεσα την καθιστώ άμεσο κληροδόχο σε ποσοστό τριάντα τοις εκατό (30%) εξ αδιαιρέτου επί των εισπράξεων και των εν γένει οικονομικών ωφελημάτων που δικαιούμαι ως δημιουργός και που απορρέουν από την κάθε είδους εκμετάλλευση του έργου μου στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο, για όσα χρόνια αυτή ζει, επαναλαμβάνοντας και εδώ την αφαίρεση κάθε άλλου ποσοστού
Το παραπάνω ποσοστό του τριάντα τοις εκατό (30%) της το κληροδοτώ χωρίς δικαίωμα εκ μέρους της εκποίησης ή διάθεσής του, είτε εν ζωή είτε μετά θάνατο, ώστε μετά τον θάνατό της ή εάν τυχόν αποποιηθεί ή περιέλθει σε νομική αδυναμία αυτοπρόσωπης επιμέλειας της περιουσίας της, το κληροδοτηθέν ποσοστό αυτό να περιέλθει αυτοδικαίως και κατ’ ισομοιρία, από ποσοστό επτάμιση τοις εκατό (7,5%) στον καθένα από τους τέσσερις υιούς της Μίκη Θεοδωράκη – Παπαγγελίδη, Άγγελο Θεοδωράκη – Παπαγγελίδη, Στέφανο Θεοδωράκη – Παπαγγελίδη και Αλέξανδρο Θεοδωράκη – Παπαγγελίδη, τους οποίους και παρακαλώ να φροντίζουν τη μητέρα τους όσο ζει και να της διασφαλίσουν άνετη και αξιοπρεπή διαβίωση, εάν εκείνη το έχει ποτέ ανάγκη».
Επίσης σημειώνει ότι «…. το σπίτι μου στο Βραχάτι (Κοκκώνι) Κορινθίας επρόκειτο να απαλλοτριωθεί από τη Νομαρχία Κορινθίας για να γίνει Μουσείο, η σχετική διαδικασία όμως σταμάτησε μετά από δική μου παράκληση προς τους αρμόδιους, κατόπιν επιμονής της θυγατέρας μου Μαργαρίτας – Ασπασίας Θεοδωράκη, η οποία διαβεβαίωσε ότι το σπίτι αυτό θα παραμείνει στα παιδιά της και δεν θα πωληθεί σε καμία περίπτωση. Αν όμως στο μέλλον υπάρξει περίπτωση να μεταβιβασθεί σε οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο εκτός από την ίδια, τον αδελφό της Γεώργιο και τα πέντε εγγόνια μου, τότε θα επιθυμούσα να γίνει τελικά η απαλλοτρίωση από όποιον φορέα του Δημοσίου, με αποκλειστικό σκοπό βεβαίως τη δημιουργία Μουσείου, γιατί πρόκειται για χώρο άρρηκτα συνδεδεμένο με τη ζωή και το έργο μου».
Ο Μίκης Θεοδωράκης στη διαθήκη του αναγνωρίζει το γεγονός ότι το εν λόγω σπίτι δεν του ανήκει νομικά (έχει περάσει στην κόρη του και τον μεγαλύτερο εγγονό του και τη σύζυγό του), εκφράζει, όμως, την ελπίδα ότι οι οικείοι του θα σεβαστούν την επιθυμία του, καθώς, όπως λέει, γνωρίζουν πολύ καλά ότι όλα έχουν αγοραστεί με χρήματα που προήλθαν από τη δική του εργασία και πνευματικά δικαιώματα.
Μάλιστα σε άλλη παράγραφο της διαθήκης ο Μίκης Θεοδωράκης εξηγεί πως το μουσικό του έργο γράφτηκε σε τρία σπίτια. «Στο Παρίσι, που δυστυχώς δεν υπάρχει πια, στο σπίτι μας στο Βραχάτι […] και -κυρίως- στο σπίτι μας κάτω από την Ακρόπολη, όπου και διαμένουμε ακόμα, εγώ και η σύζυγός μου Μυρτώ».
Προσθέτει μάλιστα ότι «…στο σπίτι αυτό γράφτηκαν πάρα πολλά από τα σπουδαιότερα έργα μου. Από εδώ πέρασαν πάρα πολλοί σπουδαίοι Έλληνες και ξένοι καλλιτέχνες και πολιτικοί. Επί πλέον, το σπίτι αυτό είναι η τελευταία μου κατοικία, στην οποία περνώ με τη σύζυγό μου τα τελευταία και πιο δύσκολα χρόνια μου, με συντροφιά τα αδέσποτα της Ακρόπολης και του Φιλοπάππου, που βρήκαν κι αυτά εδώ ένα καταφύγιο γεμάτο ζεστασιά και αγάπη» και προσθέτει χαρακτηριστικά ότι σε αυτό το σπίτι « … πως η σύζυγός του μπορεί να διαμένει εκεί για όσο το επιθυμεί».
Τέλος σε άλλο σημείο της διαθήκης του ο Μίκης Θεοδωράκης αναφέρεται στη διαχειρίστρια αυτής. Πρόκειται για την Ειρήνη Παρμενίδου, την γραμματέα του που όπως γράφει έζησε στο πλευρό του πολλές δεκαετίες. «Μπορώ να πω ότι γνωρίζει τις σκέψεις και τις επιθυμίες μου καλύτερα από κάθε άλλον». Σημειώνει δε ότι ανάμεσα στα καθήκοντά της θα είναι και η σύμφωνα με ρητές οδηγίες του παράδοση «όλων των υλικών του αρχείου μου» στη Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη της Ελλάδας Λίλιαν Βουδούρη που στεγάζεται στο Μέγαρο Μουσικής
Ακόμη ο Μίκης Θεοδωράκης αναφέρει την επιθυμία του όλα τα προσωπικά του αντικείμενα που θα παραδοθούν στη Μουσική βιβλιοθήκη Λίλιαν Βουδούρη, να επιστρέψουν στο σπίτι του μόνο σε περίπτωση που αυτό καταστεί εφικτό να γίνει Μουσείο με ευθύνη του Δημοσίου.
Τέλος ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η πληροφορία που αναφέρει το News247.gr σε ότι όσον αφορά στην κινητή και ακίνητη περιουσία του, καθώς και στη διαχείριση της μουσική του κληρονομιάς, προκύπτει ότι παραχωρεί τη διαχείριση των πνευματικών του δικαιωμάτων στον γερμανικό εκδοτικό οίκο που τα διαχειριζόταν έως σήμερα, ορίζοντας πως τα έσοδα θα πηγαίνουν στην οικογένεια του. Άμεση κληρονόμος του ορίζεται η σύζυγός του Μυρτώ, ενώ πρόβλεψη υπάρχει και για μετά το θάνατό της, οπότε και τα έσοδα θα μοιράζονται ισομερώς στα δύο του παιδιά και τα πέντε εγγόνια του.
