Η Μαρία Σάκκαρη, σε μία αποκαλυπτική συνέντευξη στην Βρετανική εφημερίδα «Guardian» δήλωσε μεταξύ άλλων πως στα πρώτα της βήματα το μόνο της στήριγμα ήταν οι γονείς της και πως δεν υπήρχε καμία υποστήριξη από χορηγούς ή από την Ομοσπονδία.
Για τα πρώτα της βήματα στο τένις και την παντελή έλλειψη στήριξης: «Ήμουν πολύ τυχερή που έχω γονείς όπως οι δικοί μου, γιατί επένδυσαν πολλά και δεν είχα καμία υποστήριξη από την ομοσπονδία ή από χορηγούς. Ο πατέρας μου πλήρωσε πάρα πολλά για εμένα για να παίξω τένις και είμαι πολύ χαρούμενη για αυτά που έχει κάνει και γενικά για αυτά που έχουν κάνει οι γονείς μου για εμένα για να πετύχω τους στόχους μου».
Για την περίοδο που αγωνιζόταν σε επίπεδο ITF (χαμηλότερο επίπεδο επαγγελματικού τένις από τη WTA) και τις άλλες αθλήτριες: «Ήταν τόσο μακριά από μένα, ήταν πολύ καλύτερες. Έβλεπα ξεκάθαρα ότι ήταν σε άλλο επίπεδο. Βλέποντας αυτές τις τενίστριες τώρα, δεν το λέω αλαζονικά, αλλά αντιλαμβανόμενη ότι πια είμαι εγώ καλύτερη, μου αποδεικνύει πολλά. Πρέπει να λέμε στους νεαρούς αθλητές ότι δεν χρειάζεται να είσαι κορυφαίος σε όλες τις ηλικιακές κατηγορίες ώστε να καταλήξεις στην κορυφή».
Για τη διαχείριση στον ψυχολογικό τομέα και τη βοήθεια που λαμβάνει: «Είμαι απίστευτα ειλικρινής, συνεργάζομαι με έναν ειδικό. Δεν το κρύβω από κανέναν. Είναι ίσως ένα από τα καλύτερα δώρα που έχω κάνει ποτέ στον εαυτό μου γιατί αυτό με βελτίωσε ως άνθρωπο και με βελτίωσε και ως παίκτρια. Είναι το καλύτερο πράγμα σε εκείνο το κομμάτι της καριέρας μου, ήταν το σημείο καμπής μου και σίγουρα ήταν ένα πράγμα που δεν θα μετανιώσω ποτέ».
Για τον πρώτο ημιτελικό Grand Slam της καριέρας της στο πρόσφατο Roland Garros κόντρα στη μετέπειτα πρωταθλήτρια Μπάρμπορα Κρεϊτσίκοβα: «Αγχώθηκα, άρχισα να πιστεύω ότι απέχω έναν πόντο από τον τελικό. Υποθέτω ότι είναι ένα λάθος απειρίας… Ήταν μια σκληρή ήττα στο Παρίσι. Πραγματικά με απογοήτευσε γιατί έβλεπα ότι ήμουν ένα πόντο μακριά από τον τελικό. Αυτό μου πήρε λίγο χρόνο για να επιστρέψω στον αγώνα».
Ακολουθήστε ΤΟ ΖΙΖΑΝΙΟ στο Facebook
